-
1 senat
* * *mi1. parl. (izba parlamentu; t. w starożytnym Rzymie) the Senate.2. uniw. ( szkoły wyższej) senate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > senat
-
2 studium
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > studium
-
3 wykładowca
-
4 Abschluss
-
5 Akademiker
Akademiker(in) [aka'de:mikɐ] <-s, -> m(f)absolwent(ka) m(f) szkoły wyższej, osoba f z wyższym wykształceniem -
6 Hochschulabschluss
dyplom m ukończenia szkoły wyższej -
7 absolwenc|ki
adj. (dotyczący szkoły średniej) former pupils’ attr. GB, old boys’/girls’ attr. GB, alumni attr. US, graduates’ attr. US; (dotyczący wyższej uczelni) graduates’ attr. GB, alumni attr.- obóz absolwencki a school-leavers’ camp- zjazd absolwencki a school/college reunion GB class/alumni reunion USThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > absolwenc|ki
См. также в других словарях:
Pokoje Hotelowe Wyższej Szkoły Informatyki i Umiejętości w Łodzi — (Лодзь,Польша) Категория отеля: Адрес … Каталог отелей
szkoła — ż IV, CMs. szkole; lm D. szkół 1. «instytucja oświatowo wychowawcza, której zadaniem jest kształcenie i wychowanie; siedziba tej instytucji» Szkoła ogólnokształcąca, zawodowa. Szkoła męska, żeńska, koedukacyjna. Szkoła baletowa, górnicza,… … Słownik języka polskiego
średni — 1. «znajdujący się pośrodku między małym a dużym; pośredni pod względem miary, objętości, ilości, siły, wielkości itp.» Średni wzrost. Średnia fortuna. Średnie tempo. Średnie pokolenie. Była średnią w rodzeństwie. ∆ fiz. rad. Fale średnie «fale… … Słownik języka polskiego
college — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. koledż] {{/stl 7}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. collegege u; lm D. collegege ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w USA: samodzielna szkoła wyższa działająca przy uniwersytecie lub należąca do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Педагогические журналы — периодические издания по вопросам воспитания, обучения и образования. Первые П. ж. появились в начале 18 в. Вначале преобладали П. ж. общего характера, в дальнейшем дифференцировались по отраслям педагогической науки, формам и ступеням… … Большая советская энциклопедия
dziekan — m IV, DB. a, Ms. dziekannie; lm M. i 1. «profesor lub docent kierujący wydziałem szkoły wyższej przy współudziale rady wydziału» 2. «przedstawiciel korpusu dyplomatycznego reprezentujący interesy dyplomatów wobec władz przyjmującego państwa» 3.… … Słownik języka polskiego
gimnazjum — n VI; lm M. gimnazjumzja, D. gimnazjumzjów 1. «w wielu krajach szkoła średnia ogólnokształcąca lub zawodowa przygotowująca wychowanków do liceum lub do szkoły wyższej; w Polsce od 1948 r. zastąpiona szkołą stopnia licealnego» Gimnazjum klasyczne … Słownik języka polskiego
immatrykulować — dk a. ndk IV, immatrykulowaćluję, immatrykulowaćlujesz, immatrykulowaćluj, immatrykulowaćował, immatrykulowaćowany «zapisać, zapisywać w poczet studentów szkoły wyższej» Immatrykulować kandydatów na studia. immatrykulować się strona zwrotna czas … Słownik języka polskiego
katedra — ż IV, CMs. katedradrze; lm D. katedraedr 1. «stół, pulpit wykładowcy, zwykle na podium; podium wraz z pulpitem» Stać na katedrze. Zająć miejsce blisko katedry. ◊ Mówić jak z katedry «mówić autorytatywnie, pouczająco» 2. «jednostka organizacyjna… … Słownik języka polskiego
kolegium — n VI; lm M. kolegiumgia, D. kolegiumgiów 1. «zespół, grupa osób wspólnie pracujących nad czymś, opiniujących, rozstrzygających coś, występujących jako całość (np. zarząd, rada); także organ administracji» Kolegium sędziowskie. Kolegium rektorskie … Słownik języka polskiego
kwestor — m IV, DB. a, Ms. kwestororze; lm M. kwestororzy, DB. ów 1. «główny księgowy lub kierownik działu finansowo księgowego szkoły wyższej; kierownik kwestury» 2. hist. «w dawnej Polsce: urzędnik zajmujący się sprawami finansowymi» 3. hist. «w… … Słownik języka polskiego